ғиҷим

[غجيم]

1. фишурда ва пачақу пахшшуда; ғиҷим кардан а) фишурда пачақ кардан, маҷақ кардан (коғаз ё ягон чизи дигарро); б) сахт ба ҳам фишурдан ва дар ҳам омехтан (барои сириштан ва ё оби чизеро гирифтан); ғиҷим шудан тарзи мафъулии ғиҷим кардан; а) фишурда шудан, маҷақ шудан; б) сахт ба ҳам фишурда ва омехта шудан

2. миқдори чизе, ки дар кафи даст фишурданаш мумкин аст; як ғиҷим // ғиҷими… як қабза

3. матои рӯяш ноҳамвори мулоим ва ё нақшҳои барҷаста дошта; инчунин либоси аз он матоъ дӯхташуда: махмали ғиҷим, рӯймоли ғиҷим